انتظار فرج، انتظار صدور فرحان عمومی علیه کفر و ستم است. انتظار یعنی بر طرف کردن عوامل غیبت او و فراهم ساختن زمینه ظهورش ظهور موفورالسدور او پایان رنجها و کج راهی های بشریت و آخرین امید انسان برای رسیدن به عدالت، صلح، معنویت و سعادت است. راست قامتان منتظر، هر روز بر او سلام می کنند، با او تجدید  عهد می نمایند ، برای یاری اش همیشه آماده اند و از هرچه که ظهور او را تأخیری  می اندازد (گناه، دنیا طلبی، فساد، منکر و ...) پرهیز می کنند.عن محدبن عثمان العحدی (رض) قال: والله ان صاحب هذا الامر لنهضد الموسم كل سنه بري الناس و يعرفهم و يروقه ولايعد فونه.محمد بن عثمان رضي الله عند (نائب دوم حضرت) گويد:قسم به خدا هر آينه حضرت حجت- عليه السلام- در هر سال در مراسم حج حاضر مي شود را مي بيند و آنها را مي شناسد و ايشان نيز او را مي بينند ولي حضرت را نمي شناسند.مهدي (عج) ظهور مي كند به طوري كه بر سر او ابري است و در آن نداي كسي است كه فرياد مي زند: اين مهدي جانشين خداست پس از او تبعيت كنيد.در اين حديث اشاره اي است به پيشرفت شگفت انگيزي كه با ظهور حضرت مهدي(عج) همراه است بطوريكه ابروماه را در اعلام صداهاي نيكو و شرافتمندامه براي همه مردمان جهان تسخير مي كند. براي اينكه سطح تمدن و پيشرفت و سطح آگاهي و رشد مردم زياد و زيادتر مي شود تا اينكه به بالاترين سطح و واج خود در افق آگاهي مردم برسد بطوريكه هيچ جايي براي كودني و نفهمي نباشد امام محمد باقر(ع) مي فرمايد: «اذا قام قائمنا وضع يده علي رؤوس العباد، فجمع بها عقولهم». يعني اگر قائم ما قيام كند دستش را بر سر بندگان قرار مي دهد، پس عقلهايشان را جمع آوري مي كند. اما در مورد صفتهايش از حضرت محمد(ص) روايت شده كه مي فرمايند «المهدي من ولدي، ابن أربعين، سنه، كان وجهه كوكب دري، في خده الايمن خال أسود، و عليه عباءتان، يستخرج الكنوز و يفتح مدائن الشرك». يعني مهدي از نسل من است داراي چهل سال صورتش مانند ستاره اي درخشان مي ماند در لب راست او خالي سياه است و بر روي او دوعباست، گنج ها را استخراج كرده دروازه هاي شرك را فتح مي كند. امام رضا (ع) فرمود: و او خلت الارض يوماً بغير حجه لماجت بأهلها كما عوج البحر بأهله. اگر زمين روزي از وجود حضرت حجت خالي بماند همراه ساكنان آن مانند امواج دريا تلاطم مي كند.خداوند عزوجل مي فرمايد: و ما كان الله ليغد بهم وانت فيهم تاتو در ميان آنها هستي خداوند آنان را عذاب نخواهد كرد.انتظار ظهور يك مصلح بزرگ آسمانى، و اميد به آينده و استقرار صلح و عدل جاويدان، امرى فطرى و طبيعى است كه با ذات و وجود آدمى سر و كار داشته و با آفرينش هر انسانى همراه است و زمان و مكان نمى شناسد و به هيچ قوم و ملّتى اختصاص ندارد. از اين رو، همه افراد طبق فطرت ذاتى خود مايلند روزى فرا رسد كه جهان بشريّت در پرتو ظهور رهبرى الهى و آسمانى و با تأييد و عنايت پروردگار، از ظلم ظالمان و ستم ستمگران نجات يافته، شور و بلوا در جهان پايان پذيرد و انسانها از وضع فلاكت بار موجود نجات يابند و از نابسامانى و نا امنى و تيره روزى خلاص شوند و سرانجام به كمال مطلوب و زندگى شرافتمندانه اى  نايل آيند. به همين دليل، در تمام اديان و مذاهب مختلف جهان، از مصلحى _ كه در آخر الزمان ظهور خواهد نمود و به جنايتها و خيانتهاى ضد انساني خاتمه خواهد داد و شالوده حكومت واحد جهانى را بر اساس عدالت و آزادى واقعى بنيان خواهد نهاد _ سخن به ميان آمده و تمام پيامبران و سفيران الهى در اين زمينه به مردم با ايمان جهان، نويدهايى داده اند. «موضوع ظهور و علايم ظهور، موضوعى است كه در همه مذاهب بزرگ جهان واجد اهميّت خاصّى است. صَرفِ نظر از عقيده و ايمان كه پايه اين آرزو را تشكيل مى دهد، هر فرد علاقه مند به سرنوشت بشريّت، و طالب تكامل معنوى وقتى كه از همه نا اميد مى شود، و مى بيند كه با وجود اين همه ترقّيات فكرى و علمى شگفت انگيز، باز متأسّفانه، بشريّت غافل و بى خبر، روز به روز خود را به سوى فساد و تباهى مى كشاند و از خداوند بزرگ بيشتر دورى مى جويد، و از اوامر او بيشتر سرپيچى مى كند; بنا به فطرت ذاتى خود متوجّه درگاه خداوند بزرگ مى شود، و از او براى رفع ظلم و فساد يارى مى جويد. از اين رو در همه قرون و اعصار، آرزوى يك مصلح بزرگ جهانى در دلهاى خداپرستان وجود داشته است. و اين آرزو نه تنها در ميان پيروان مذاهب بزرگ، مانند: زرتشتى و يهودى و مسيحى و مسلمان، سابقه دارد، بلكه آثار آن را در كتاب هاى قديم چينيان و در عقايد هنديان، و در بين اهالى اسكانديناوى و حتّى در ميان مصريان قديم و بوميان و حتّى مكزيك و نظاير آنها نيز مى توان يافت».آرى! عقيده به ظهور يك مصلح بزرگ آسمانى در پايان جهان، يكى از مسايل بسيار مهمّ و حسّاسى است كه نه تنها در آيين مبين اسلام، بلكه در همه اديان آسمانى، و نه تنها در ميان پيروان اديان و مذاهب بلكه در نزد بسيارى از مكاتب مختلف جهان سابقه ديرين دارد، و تمامى پيروان اديان بزرگ عالم از مسيحيان، كليميان و زرتشتيان گرفته تا پيروان مكتب هاى الحادى، همه و همه بدان عقيده دارند.

فهرست مطالب
عنوان                                        
مقدمه                                           
چکیده مطالب                                       
فصل اول: مهدویت در ادیان الهی                           
نگاهی به تفکر اسلامی پیرامون ظهور امام مهدی (عج)               
عقیده به ظهور حضرت مهدی (ع) از نظر اقوام و ادیان                   
مهدویت در مسیح                                       
مهدویت در زرتشت                                       
مهدویت در یهود                                       
مهدویت در یهود (2)                                   
اسامی مقدس حضرت مهدی (ع)    در کتب مذهبی اهل ادیان               
فصل دوم: کلی نگری در عدل                               
عدل چیست؟                                           
عدالت                                            
عدالت اجتماعی                                        
عدل از اصول دین                                       
عدالت در سایه حضرت مهدی (عج)                            
دولت عاشقی و عدل جهانی                                
مهدی زمین را پر از عدل و داد می نماید                           
عل راستین                                           
فصل سوم: نشانه های ظهور از مناظر گوناگون                       
نشانه های ظهور در کلام امیر المومنین                           
حضرت امام امیر المومنین و وسایل نقلیه زمان حکومت حضرت مهدی (عج)   
امیر المومنین ونزول حضرت عیسی(ع)                            
امام امیر المومنین و نشانه های پیش از قیام                    
نشانه های پیدایش این حکومت                               
ویژگی های ظهور مهدی (عج) و حکومت جهانی اش                   
حضرت مهدی منتظر(عج) کیست؟                           
سیمای حضرت مهدی (ع)                                   
نشانه های ظهور در شب معراج                               
فصل چهارم: دیدار                                       
نامه امام زمان به آیه الله نجفی مرعشی                       
منابع و مآخذ